Wat verwacht men nou?

Kort geleden bepleitte Wientjes, inmiddels hoogleraar op het vakgebied van ondernemerschap en leiderschap, voor een preventieakkoord in de zorg. Onderdeel van zijn plannen is het belonen van zorginstellingen die actief aan preventie doen. Tegelijkertijd komt Zilveren Kruis naar buiten met de mededeling dat ze een nieuw hoofdlijnenakkoord willen dat meer op inhoud en niet alleen over financiën gaan. Zilveren Kuis is mogelijk geïnspireerd door de eigen praktijk waarin zij met bepaalde zorginstellingen voorkeurscontracten afsluiten. In deze contracten staan doelen die niet door verzekeraars, maar door de instellingen zelf worden voorgesteld. Uitstekende zorg, in termen van behandeleffect en klantgerichtheid zijn hierin belangrijke pijlers.

Het lijkt erop dat binnen de zorg meer buiten de geëigende paden wordt getreden, dat de focus van goede zorg voor de individuele patiënt en cliënt wordt verbreed. Zorginstellingen richten zich steeds meer op wat hun maatschappelijke bijdrage is en zou kunnen zijn. Preventie, klantgerichtheid, betaalbaar houden van de zorg wordt steeds belangrijker, ook in de relatie instelling – financier.

Als ik tegelijkertijd lees dat de vereniging van financials in de zorg van mening is dat de zorgsector klaar staat om de komende jaren weer te investeren, liggen hier grote kansen. Want om je maatschappelijke rol goed en volledig te kunnen spelen heb je kennis nodig van wat de maatschappij van je zou willen hebben. Dat betekent een goed beeld van de noden en gezondheidssituatie vanuit je verzorgingsgebied, van de wensen en behoeften van de mensen die zorg van je afnemen, en van de (patiënten)vereniging die deze mensen vertegenwoordigen. Maar ook de wensen en behoeften van verwijzers en collega-instellingen, van verzekeraars en van gemeenten zal je goed in beeld moeten hebben. Met de nieuwe inzichten zal je ook een nieuw of tenminste aangepast aanbod moeten leveren. En zal je ook moet kijken hoe je je eigen professionals hierin meeneemt. Dus de driver is minder aanbodgericht: wat kunnen we allemaal en hoe kunnen we de stand der techniek omhoog krikken, maar meer ook vraaggericht: hoe kunnen we de maatschappij vooruit helpen.

Klinkt eenvoudig, maar vereist wel een omslag in denken en vereist investeren in kennis, attitude en aanbod om te kunnen laten zien wat je bijdrage is aan een gezondere maatschappij (en een betaalbare zorg ook op langere termijn).

Ton van de Ven